Op verzoek hierbij het hele afscheidsinterview van onze oud wethouder, gemeenteraadslid en mede oprichter van Puur Noordwijk, Leon van Ast, uit het Leidsch Dagblad. Als introductie op het interview reageert Leon van Ast op de vraag waarom hij nu openheid van zaken geeft over zijn plotselinge vertrek als wethouder: "De vraag van de betrokken journalist of de intimidaties toch geen rol hebben gespeeld bij mijn besluit in Noordwijk te stoppen als wethouder besloot ik niet meer af te doen als onbelangrijk. Dat deed ik in mei 2014 nog wel omdat de burgemeestersvacature toen nog uitstond en daarmee die functie besmet zou kunnen worden als ik dergelijke afspraken had gedaan. En een nieuwe burgemeester voor Noordwijk vond ik belangrijker als mijn verhaal doen. Ook dat hoort bij het openbaar bestuur, soms je tong afbijten voor het grotere belang. Nu kon ik die openheid echter wel geven en hoop ik daarmee nog een bescheiden bijdrage geleverd te hebben aan de noodzakelijke politieke hygiëne in Noordwijk. Bestrijd elkaar op de inhoud, ga niet zomaar uit van bewust foutief handelen van bestuurders en hou respect voor andere meningen en visies op ons mooie dorp (en speel dus niet op de man, of vrouw als dat voor de inhoud van het vraagstuk irrelevant is).".
-------
Leidsch Dagblad 21 januari 2014 - door Peter van der Hulst: originele artikel van de voorpagina treft u hier en het vervolg hier.
Noordwijk - Intimidaties hebben een voorname rol gespeeld bij het vertrek van Leon van Ast als wethouder van Noordwijk. Vlak na de door zijn partij Puur Noordwijk gewonnen verkiezingen leek het logisch dat Van Ast terug zou keren in het college, maar partijgenoot Hans Bakker kwam in zijn plaats. Destijds zei hij dat de persoonlijke aanvallen die hij in de verkiezingscampagne kreeg te verwerken ’een ondergeschikte rol’ speelden. Nu geeft hij toe dat alle intimidaties voor en tijdens de verkiezingen een stevige wissel trokken.
Zelf kon hij alles nog wel plaatsen onder de noemer dat bestuurders zelfs de meest onfatsoenlijke kritiek moeten kunnen verdragen, maar Van Ast trok de grens bij zijn gezin. Zo kreeg de familie thuis de nodige anonieme telefoontjes te verwerken, werd zijn nog jonge dochter in een advertentie opgevoerd en daarop door een volwassene op weinig fijnzinnige wijze bij de sportclub aangesproken. Bij zijn woning liet Van Ast camerabewaking installeren ’omdat het niet langer prettig voelde mijn gezin alleen thuis te laten bij zo’n anonieme hetze’. Als wethouder had Van Ast met ruimtelijke ordening een zware portefeuille. Bij verschillende onderwerpen liepen de emoties geregeld hoog op.
,,De shit die je in verkiezingstijd over je heen krijgt, vormde niet het dieptepunt - als bestuurder moet je dat kunnen relativeren - maar de lastercampagnes vormden wel de spreekwoordelijke druppel. Mijn privéleven werd er bewust bij gesleept. Mijn kinderen hadden last daarvan. Dit was dan ook een belangrijke afweging om te stoppen, ook al wonnen wij ruim de verkiezingen. Mijn kinderen zijn nu 10, 8 en 6 jaar en hebben recht op onbelaste kinderjaren. Zij hadden de prijs betaald als ik was doorgegaan, omdat ik ze in Noordwijk onmogelijk anoniem kan houden.’’
Vervolg van voorpagina: ’Omgang met bestuur een probleem’
#vervolg van de voorpagina
,,Hoe er in Noordwijk, ook door de politiek, met het openbaar bestuur wordt omgegaan is echt een probleem’’, zegt Leon van Ast aan de vooravond van zijn vertrek als gemeenteraadslid. ,,Kijk objectief naar de prestaties en de inhoud van het bestuurlijke vraagstuk, in plaats van dat er wordt gepoogd mensen te beschadigen uit overwegingen van politiek gewin.’’ Dat Noordwijk in de ogen van Van Ast nog een weg te gaan heeft, bleek zeker in de afgelopen vier jaar. Zo noemt hij de in zijn ogen onterecht politiek aangezwengelde discussie rondom de declaraties van waarnemend burgemeester Jan Pieter Lokker. Als recenter voorbeeld haalt hij de aantijgingen van de VVD aan dat hij de gemeenteraad niet juist zou hebben geïnformeerd bij de vaststelling van het bestemmingsplan Noordwijk Binnen. Bij de herziening zouden, in strijd met de afspraken, bouwrechten van bewoners zijn ingeperkt. ,,De herziening van alle bestemmingsplannen was niet alleen mijn verantwoordelijkheid, maar die van het hele college en daar zat toen ook de VVD in. Daarbij was de lokale VVD zo tevreden gedurende die periode dat ze mij twee keer hebben verzocht, zelfs vlak voor de verkiezingen, over te stappen. En dan, nu ik wegga, zo’n persbericht uitsturen. Dat klinkt bijna als natrappen.’’
Felle kritiek
De soms harde, felle kritiek - zeker tijdens verkiezingen - op het gemeentebestuur is niet van deze tijd. ,,Oud-burgemeester Hans van der Sluijs gaf in zijn tijd aan dat Noordwijk van buiten het gemeentehuis werd bestuurd. Het gaat nu een stuk beter, maar we zijn er nog lang niet.’’ Van Ast hoopt dat de net aangetreden burgemeester Jan Rijpstra er op toe zal zien dat er op inhoud wordt gesproken. ,,Ik heb bij zijn aantreden tegen hem gezegd dat ik de ambtsketen zie als een zware verantwoordelijkheid.’’ Maar het wordt volgens hem ook tijd dat politieke partijen en andere instellingen hun verantwoordelijkheid nemen. Daarmee doelt Van Ast op de anonieme financiers van advertenties van een lokaal weblog in een huis-aan-huis-krant. ,,Ik ben teleurgesteld in het corrigerend vermogen van die instellingen, teleurgesteld in de politieke hygiëne. Strijd met open vizier.’’ Zo verscheen vlak voor de verkiezingen in de Noordwijker een advertorial, waarbij Van Asts dochter op de foto stond. Daarbij de tekst: ’Mijn pappie bouwt een zwembad, maar waarom heeft hij daarvoor mijn spaarvarken nodig?’ Het nieuwe college zag het als een van zijn taken om te achterhalen wie er achter de vuile campagne zaten, maar niemand stapte naar voren.
Genoegen
Toch hebben alle negatieve aspecten van het politieke vak niet tot afkeer geleid. Van Ast zegt met genoegen terug te kijken op de vier jaar dat hij wethouder was. ,,Daarin heb ik onwijs veel kunnen doen voor Noordwijk. Nagenoeg alle bestemmingsplannen zijn herzien, een enorme klus. Er is een nieuw contract met Heijmans afgesloten over woningbouw bij het zwembad en na jarenlange discussie is BinnenZee ook daadwerkelijk gerealiseerd. Maar, misschien nog wel het meest trots ben ik op het feit dat er in de dienstverlening door de gemeente en de zorg een slag is gemaakt. De klant is daarbij centraal komen te staan.’’
Veiling
Van Ast zorgde er mede voor dat het systeem op de schop ging waarbij jaarlijks de zorg aan cliënten van de Intergemeentelijke Sociale Dienst (ISD) anoniem werd geveild. ,,De klant had daardoor de onzekerheid of ze in het nieuwe jaar dezelfde verzorger zouden krijgen, terwijl de werknemers maar moesten afwachten of ze nog een baan hadden. Nu wordt alleen de zorg aan nieuwe klanten nog geveild. Voor cliënten die tevreden zijn, blijft de dienstverlening zoals die was. Het prettige gevolg is ook nog eens dat de gemeenten veel grotere kortingen krijgen. Een revolutie, want je ziet nog veel te vaak dat er wordt gedacht vanuit het systeem in plaats vanuit de klant. Ik ben altijd ondernemer geweest, terwijl veel bestuurders redeneren vanuit het idee dat zij weten wat het beste voor de mensen is. Dat werkt bureaucratie in de hand en je ziet ook risicomijdend gedrag. Regels zijn naar mijn mening dienend. Als bestuurder moet je het aandurven op het scherp van de snede te opereren.’’
Van Ast is met drie partners betrokken bij een nieuw bedrijf dat publieke en private partijen strategisch en financieel bijstaat. Een terugkeer in de toekomst naar een bestuursfunctie sluit hij echter allerminst uit. Dat hij daarbij kijkt naar de landelijke politiek in Den Haag, alsook grotere gemeenten, noemt hij ’geen rare gedachte’. Dat hij nog enige tijd als gemeenteraadslid is doorgegaan heeft te maken met de ruim 400 voorkeursstemmen die hij bij de verkiezingen kreeg. ,,Vooraf had ik aangegeven niet in de raad te gaan, maar ik vond toch dat ik die mensen moest bedienen. Nu zit mijn rol erop.’’ Van Ast treedt tot de raad van toezicht van het Northgo College. Statuten van de school staan een langer verblijf in de gemeenteraad niet toe.
Bron: Leidsch Dagblad |
|
